|
چند
سوال معرفتي از اقاي طباطبايي!!
- راه رسيدن به امام
زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف چيست؟
پاسخ علامه (ره): امام زمان عليه السّلام خود فرموده است: شما خوب
باشيد، ما خودمان شما را پيدا مي‌كنيم .
- درباره ظهور حضرت ولى
عصر عجل الله فرجه الشريف در روايت آمده است: لايظهر الا و يظهر الفساد
ظهور نمى‌كند مگر
اين كه فساد آشكار گردد .
همچنين در احاديث متعدد
آمده است: يملا الارض قسطا و عدلا بعد ما ملئت ظلما و جورا. (1) بعد از
اين كه زمين از ظلم پر مى‌گردد، آن را با قسط و داد پر مى‌كند .
آيا از اين گونه روايات
استفاده نمى‌شود كه نبايد با فساد و ظلم و جور مبارزه نمود، تا زمينه
ظهور حضرتش فراهم گردد؟
پاسخ علامه (ره): لازمه اين سخن، حلال شمردن حرام و جواز ترك واجبات
است و مسلما حضرت نمى‌خواهد كه فساد كنيم تا بيايد و ما را گردن بزند.
- آيا روايتى كه
مى‌گويد: همه در زمان حضرت مهدى عليه السّلام مسلمان مى‌شوند
(2) درست است؟
پاسخ علامه (ره): خداوند متعال مى‌فرمايد:
اذ قال الله يا عيسى، انى متوفيك و رافعك الىّ و مطهرك من الذين كفروا،
و جاعل الذين اتبعوك فوق الذين كفروا الى يوم القيامه، ثم الىّ مرجعكم
فاحكم بينكم فيما كنتم فيه تختلفون. (آل عمران/ 55)
(ياد كن) هنگامى را كه خدا گفت: اى عيسى، من تو را بر گرفته، و به سوى
خويش بالا مى‌برم، و تو را از (آلايش) كسانى كه كفر ورزيده‌اند پاك
مى‌گردانم، و تا روز رستاخيز كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند فوق
كسانى كه كافر شده‌اند قرار خواهم داد. آنگاه فرجام شما به سوى من است،
پس در آنچه بر سر آن اختلاف مى‌كرديد ميان شما داورى خواهم نمود.
ظاهرا روايت فوق مخالف، با اين قسمت از آيه است كه مى‌فرمايد:
و جاعل الذين اتبعوك فوق الذين كفروا الى يوم القيامه؛ زيرا اين جمله
مى‌رساند كه كفار تو روز قيامت وجود دارند. در روايتى نيز آمده است كه
:حضرت از آنها جزيه مى‌گيرد. (3)
- آيا در قرآن كريم
آيه‌اى در رابطه با رجعت وجود دارد؟
پاسخ علامه (ره): چندين آيه در اين رابطه وجود دارد. يكى از آياتى كه
بر رجعت دلالت دارد، آيه زير است كه خداوند متعال مى‌فرمايد:
"و يوم نحشر من كل امة فوجا ممن يكذب بآياتنا فهم يوزعون." (نمل/ 83)
و روزى كه در آن از هر امتى، گروهى از كسانى را كه آيات ما را تكذيب
مى‌كردند. محشور مى‌گردانيم، و نگاه داشته مى‌شوند تا همه به هم
بپيوندند.
مقصود از اين آيه شريفه، قيامت نيست، چون با كلمه من تبعيضيه
مى‌فرمايد: من كل امة فوجا يعنى از هر امتى، دسته‌اى را محشور
مى‌گردانيم . در حالى كه قرآن كريم در رابطه با حشر روز قيامت
مى‌فرمايد:
"و حشرنا هم فلم نغادر منهم احدا .(كهف/ 47) و همه را گرد مى‌آوريم و
هيچ يك را فرو گذار نمى‌كنيم .
- مقصود از دو تعبير
اياب و رجعت كه در زيارت جامعه مى‌فرمايد: مؤمن بايابكم، مصدق برجعتكم.
(4)
به بازگشت شما ايمان دارم،
و رجعت شما را تصديق مى‌نمايم چيست؟
پاسخ علامه (ره): منظور از اين دو اياب و رجعت يك چيز است، و مقصود
همان رجعتى است كه اول امام حسين عليه السّلام بعد حضرت امير المؤمنين
عليه السّلام و بعد حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم، بعد باقى
ائمه عليهم السلام رجوع مى‌نمايند، مى‌باشد.
- بعد از مرگ و انتقال به عالم برزخ، بازگشت به دنيا و ماده چگونه ممكن
است؟ و اخبار رجعت را چگونه مى‌شود تصديق كرد؟ (5)
پاسخ علامه (ره): نقل شده كه مرحوم سيد نعمت الله جزايزى قدس سره در
كتاب الانوار النعمانيه فرموده است: ششصد نص دينى اعم از آيه، روايت،
دعا و زيارت در رابطه با رجعت وجود دارد. البته روايات با هم تنافى
دارند، ولى روى هم رفته قطعا رجعت به معناى بازگشت به زندگانى دنيا بعد
از مرگ را اثبات مى‌كنند. چنانكه قرآن كريم نيز در موارد متعدد بر
بازگشتن به دنيا بعد از مرگ تصريح كرده و بر مساله رجعت صحه مى‌گذارد.
از آن جمله زنده شدن مردگان توسط حضرت عيسى عليه السّلام است. همچنين
در قضيه بقره بنى‌اسرائيل مى‌فرمايد:
و اذ قتلتم نفسا فاداراتم فيها، و الله مخرج ما كنتم تكتمون . فقلنا
اضربوه ببعضها، كذلك يحى الله الموتى، و يريكم آياته، لعلكم تعقون.
(بقره/ 72 و 73)
و چون شخصى را كشتيد، و درباره او با يكديگر به ستيزه برخاستيد، و حال
آن كه خدا، آنچه را كتمان مى‌كرديد آشكار گردانيد. پس گفتيم: با قسمتى
از آن (گاو سر بريده را به آن مقتول بزنيد تا زنده شود. اين گونه خدا
مردگان را زنده مى‌كند، و آيات خود را به شما مى‌نماياند، باشد كه
بينديشيد.
مقصود از قلنا اضربوه ببعضها دم گاو است، و نيز در جريان ديگر
مى‌فرمايد:
الم تر الى الذين خرجوا من ديارهم و هم الوف حذر الموت، فقال لهم الله
موتوا، ثم احياهم. ..(بقره/ 243 )
آيا از حال كسانى كه از بيم مرگ از خانه‌هاى خود خارج شدند، و هزاران
تن بودند، خبر نيافتى؟ كه خداوند به آنان گفت: تن به مرگ بسپاريد،
آنگاه آنان را زنده ساخت ...
همچنين در قضيه حضرت عزيز عليه السّلام مى‌فرمايد:
فاماته الله مائة عام ثم بعثه ... ( بقره/ 259 )
پس خداوند او را به مدت صد سال ميراند، آنگاه او را برانگيخت ...
در بعضى از اخبار رجعت نيز آمده است: عمر عالم صد هزار سال است، هشتاد
هزار سال از آن حكومت آل محمد عليهم السلام، و بيست هزار سال حكومت
ديگران است، تا اين كه در آخر مى‌فرمايد: چهل روز مانده به انقراض
عالم، زمين از حجت خالى مى‌گردد، و هرج و مرج عالم را فرا مى‌گيرد، و
بعد از چهل روز در صور دميده شده و قيامت بر پا مى‌گردد. (6)
پاورقي :
1- بحار الانوار، ج 36، ص 358، روايت 228، و ج 24، ص 241، روايت 4، و ج
27، ص 119، روايت 99، و ج 28، ص 53، روايت 21، و ج 33، ص 157، روايت
421، و ج 36، ص 226، روايت 2، و ص 257، روايت 75، و ص 271، روايت 92،
و ص 276، روايت 96 و...
2- بحار الانوار، ج 44، ص 20، روايت 4، و ج 51، ص 23، روايت 34، و ص 60
روايت 59، و ج 52، ص 291، روايت 34 و ص 340 روايت 90 و ص 390، روايت
212 .
3- بحار الانوار، ج 52، ص 357، روايت 175، و ص 376، روايت 185، و ص
376، روايت 177، و ص 381، روايت 191 .
4- بحار الانوار، ج 102، ص 131، روايت 4.
5- مخفى نماند كه قول به رجعت از مختصات مذهب شيعه است و عامه بدان
معتقد نيستند.
6- بحار الانوار، ج 53، ص 145، روايت 4، و ج 51، ص 348، روايت 1، و ج
6، ص 18، روايت 1، و ج 23، ص 41، روايت 78.
لينك مطلب
نظرها
|
